♣♣♣ خـــــــزان بــی بــرگـــی ♣♣♣
دلتنگیهای من♣♣♣ خـــــــزان بــی بــرگـــی ♣♣♣
دلتنگیهای مندرباره من
★ بسم الله الـــرحمن الرحیم★
از روزی که خودرا شناختم جز تنهایی وغم ؛ یار دیگری نداشتم . روزگار با بی رحمی وظلم بیکران تمامی ناملایماتش را بر من تحمیل نمود. واینک من مانده ام وغم، همدم وهمنشین من تلخیها وغمهای روزگار گردیده. من شبح تاریکی هستم که با اشک وغم فراوان وبغضهای در گلو مانده نفسهایی به اسم زندگی را بالا می آورم وفکر میکنم تنها همنشینم مرگ باشد آری از آن روز اول برای من پیراهن غم دوختند هرچند که بر جسم ضعیفم سنگینی میکند اما قد واندازه اش مناسب من است وهرگز هم پاره نمی شود تمامی جوانه های امید در وجودم در زیر این پیراهن خشکیده اند وتنهای تنهایم ودر تنهایی وسکوتی سرد خواهم مرد بدون آنکه شیون مادر را ویا ندای پدر را ویا صدای برادر برادر نعمت را ویا هق هق گریه های سمیه که از سرنجابت تنها؛ در کنجی خلوت به هنگام حزن واندوه سر میداد؛ بشنوم پس دنیا را در تنهایی وبی کسی ترک میکنم.
ادامه...
الهــــــــــــی !
الهــــــــــــی ! افق دلم تیره وغمگین وغبار آلود است در این سال نو روزنی از آن به سوی نور بگشای واز مشکات فروزان لطفت فروغی بر این ظلمتکدۀ رنجور ارزانی دار تا قدرت ادراک مصلحتت را در عطاها وگرفتنها داشته وتوان تحمل مشیت واراده خلل ناپذیرت را در مصیبت پیش آمده داشته باشم
الهــــی !
تو محرم رازی ومن مهبط نیاز؛تو انجام هر آغازی ومن شیدای یک ناز.
الهــــی !
فروغ نرم مهتابی که بر ظلمت دلها می تابی
الهــــی !
روز من بی تو همه سیاهی است؛فرجام کارم بی تو تباهی است
الهــــی !
گلزار دل بی تو کویر است امروزم دریاب که فردا دیر است
الهــــی !
من بنده ام که در بندم مددی که دَرِدل به روی اهریمن ببندم
الهــــــــــــی ! افق دلم تیره وغمگین وغبار آلود است در این سال نو روزنی از آن به سوی نور بگشای واز مشکات فروزان لطفت فروغی بر این ظلمتکدۀ رنجور ارزانی دار تا قدرت ادراک مصلحتت را در عطاها وگرفتنها داشته وتوان تحمل مشیت واراده خلل ناپذیرت را در مصیبت پیش آمده داشته باشم
الهــــی !
تو محرم رازی ومن مهبط نیاز؛تو انجام هر آغازی ومن شیدای یک ناز.
الهــــی !
فروغ نرم مهتابی که بر ظلمت دلها می تابی
الهــــی !
روز من بی تو همه سیاهی است؛فرجام کارم بی تو تباهی است
الهــــی !
گلزار دل بی تو کویر است امروزم دریاب که فردا دیر است
الهــــی !
من بنده ام که در بندم مددی که دَرِدل به روی اهریمن ببندم
الهــــی !
اگر در دلم بمانی زهی کامرانی؛زهی شادمانی.
الهــــی!
راز ونیاز به درگاه تو آرم نیروی ده که دمار از روزگار نَفس برآرم.
الهــــی!
چشم من تار است وتو بینایی؛اگر ذره ای بجنبد تو بر آن دانایی.
الهــــی!
آواز بلبل ,ز آوای توست داند هرکه اوهمراز توست.
الهــــی!
الهی قطره باران پیام از تو دارد.هیچ بادا هرکه آن را هیچ انگارد.
الهــــی!
نگاه تو پایان آه من؛ ودوای آه من نوشداروی نگاه بنده نوازی توست. نگاهت را ازمن نگیر گرچه خود می دانم که بنده ای عصیانگر ونافرمانم.که بی نگاهت سردرگم بیا بانم وفرمانبر اوامر شیطانم.
الهــــی!
از سراب فریبای این عروس هزار داماد تزویر را بستان وبر شوره زار حرمان دلم دانۀ امید بیفشان
الهــــی!
زخارف دنیوی تصویر حباب اند؛چشم دل را مانع وحجابند
الهــــی!
حیرانم که سینه ام را چه نامم؟چون گلبرگ یاد تو در آن بروید باغ شادیهایش می خوانم.
الهــــی!
ذکر تو برگ وبارِ باغ امید است,
شب دیدگان را روشنی صبح سپید است.
